کارگر آنلاین گزارش میدهد:
محو «امنیت شغلی» پرستاران؛ دستور کار دولت/ آیا پرستاران ۸۹ روزه هم از گیت استخدام رد می‌شوند؟
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری کارگر آنلاین، دولت در مواجهه با کمبود نیروهای درمانی در بیمارستان‌ها در پیک اول و دوم کرونا به هر روشی متوسل شد تا نیروهای کار ارزان قیمت و بدون کمترین امنیت شغلی وارد بازار کار کند و بعد از رفع نیاز نظام درمانی کشور، آها را بدون پرداخت حق و حقوق خاصی رها کند. قراردادهای ۸۹ روزه کار که نیروهای پرستاری را بدون هیچگونه مزایا و بیمه، فقط برای مدت ۳ ماه به کار می‌گرفت، یکی از این قراردادهای استثماری کار بود. دیگر اهمیتی نداشت بعد از سه ماه چه بر سر نیروی ار بیکار شده بیاید. در مواردی شنیده شده پرستاران از برگه‌های «عدم مسئولیت دانشگاه علوم پزشکی در صورت ابتلای پرستار به کرونا» گفته بودند. اگرچه امنیت شغلی با ایجاد اولین قراردادهای شرکتی کار در سال ۹۳ که با تغییر و تحولات قاضی‌زاده هاشمی در نظام سلامت رخ داده بود، بیش از پیش از بین رفته بود. اما ضربه‌های ایام کرونا به وضعیت امنیت شغلی پرستاران و قراردادهای ۸۹ روزه و تامین نیروی انسانی از استانهای دیگر را نیز باید در فرآیند اشتغال پرستاران، نقطه جدیدی دانست. این درحالی است که پیش از سال ۹۳ پرستاران اغلب به صورت رسمی و پیمانی مشغول به کار بودند. حال در چنین شرایطی مریم حضرتی، معاون پرستاری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی گفته بود: مجوز جذب ۲۲۳۸ نیروی قراردادی در حوزه پرستاری دریافت شده که در دست اقدام است و نوع تقسیم بندی‌ها هم متناسب با نیاز استان ها خواهد بود تا مشکل کمبود پرستار تا حدودی برطرف شود. این شاید نوید تازه‌ای برای پرستاران باشد اماکمبود نیروهای درمانی چقدر است؟ محمد حسین پور، فعال صنفی پرستاری گیلان در گفتگو با کارگر آنلاین با اشاره به وعده استخدامی رئیس جمهوری به پرستاران در پی شیوع کرونا و مشکلات کمبود نیروی پرستاری اظهار داشت: ۶ ماه از شروع بحران کرونا می‌گذرد، سیستم درمانی کشور که در طی سالها با بحران کمبود نیروی انسانی مواجه بود با شروع اپیدمی کرونا این بحران را به شکلی ملموس تر و حادتر تجربه نمود. به طوری که بدون شک می‌توان اذعان کرد در حال حاضر یکی از مهمترین مشکلات و چالش‌های پرستاری در دوران شیوع کرونا کمبود نیروی پرستاری در بیمارستان‌ها است.
او ادامه داد: آنچه این چالش را جدی‌تر می‌کند ورود به پیک دوم شیوع بیماری و احتمال رخداد پیک‌های بعدی است، موج‌هایی که هر بار سبب می‌شوند تعداد زیادی از نیروهای پرستاری خود مبتلا شده یا از چرخه ارائه خدمت خارج و یا به دلیل فشار کاری وحشتناک قربانی کرونا شوند در کنار این‌ها باید به خستگی روزافزون کادر پرستاری نیز اشاره کرد.
نیروهای داوطلب بدون امنیت شغلی
نیروهای داوطلب پرستاری در روزهای بحران دولت به یاری شتافتند و از جان مایه گذاشتند اما حتی امنیت شغلی ناچیزی هم نصیبشان نشد. حسین‌پور با اشاره به اینکه استفاده مداوم از وسایل حفاظتی، گرمای طاقت فرسای هوا، شیفت‌های طولانی مدت و فرسایشی، دوری از خانواده و قرنطینه خودخواسته از دیگر مشکلاتی است که سبب شده کارآیی پرستارانی که در مواجهه طولانی مدت با بحران بوده‌اند به نوعی کاهش یابد، گفت: بدیهی است این مسائل در کنار هم، اهمیت جذب و استخدام سریع گروه‌های مختلف پرستاری را روشن‌تر می‌کند. اما دولت و وزارت بهداشت از ابتدای بحران تاکنون برای رفع معضل کمبود نیروی انسانی چه کردند؟
این فعال صنفی پرستاری گیلان تصریح کرد: در اسفندماه سال ۹۸ و در شروع بحران، آنزمان که استانهای قم و گیلان در یک غافلگیری محض گرفتار اپیدمی شدند، وزارت بهداشت با توجه به کمبود شدید نیروی انسانی که هیچ تناسبی با پذیرش بیماران مبتلا نداشت دست به فراخوان نیروهای داوطلب زد. در کنار این فراخوان دانشگاه‌های علوم پزشکی نیز با وعده استخدام شرکتی دستِ یاری به سوی پرستاران دراز کردند. وعده ای که بعدها در یک بدقولی و بداخلاقی محض تبدیل به عقد قراردادهای ۸۹ روزه شد. قراردادهایی که به دلیل دستمزد بسیار پایین و ماهیت کوتاه مدتشان اعتراض شدید پرستاران را به همراه داشت و نارضایتی‌هایی که حتی باعث اعتراض پرستاران در مقابل وزارت بهداشت شد .
وی افزود: در کنار این قراردادها و آنزمان که هنوز موج اپیدمی تمامی استان‌ها را در بر نگرفته بود، وزارت بهداشت در تصمیمی دیگر روی به اعزام پرستاران کمکی از استانی به استان دیگر آورد. رویکردی که نه تنها در جهت رفع کمبود نیروی انسانی موثر نبود بلکه حتی سبب سردرگمی و خستگی پرستاران استانهای مبدا نیز شد.
مجوزهای استخدامی انتظارات را برآورده می‌کند؟
حسین‌پور خاطرنشان کرد: در طی تمامی این فرآیندها فعالین و سازمان‌های صنفی پرستاری بارها به دولت و وزارت بهداشت هشدار دادند که کمبود نیروی انسانی تبدیل به پاشنه آشیل پرستاری شده است و نهادهای ذیربط باید هر چه سریعتر و به دور از هر گونه بروکراسی اداری و دولتی نسبت به ارائه مجوزهای لازم در جهت جذب و استخدام پرستاران اقدام کنند. فشارهایی که در نهایت و در حالی که تقریبا تمامی استانهای کشور در شرایط قرمز و هشدار قرار دارند نتیجه داد و وزارت بهداشت خبر از اخذ برخی مجوزهای جذب و برگزاری آزمونهای استخدامی داد.
این فعال صنفی پرستاری تاکید کرد: این مجوزها بطور خاص شامل جذب ۲۲۳۴ نیروی قرارداد کار معین و جذب ۳۰۰۰ نفر از ذخیره های آزمون استخدامی قبلی هستند. در کنار این دو مجوز برخی خبرها حاکی از افزایش جذب و استخدام نیروی پرستاری تا سقف ده هزار نفر دارد. مجوزهایی که متاسفانه نه تنها انتظارات جامعه پرستاری را برآورده نمی‌کند بلکه مشکلی نیز از کمبود شدید نیروی پرستاری حل نمی‌کند. اما چرا این مجوزها انتظارات را برآورده نمی‌کند؟
وی افزود: در آزمون جذب قرارداد معین و علیرغم اعلام اولیه مبنی بر جذب مجموع ۲۲۳۴ نفر از گروه‌های پرستاری شاهد آن بودیم که در معرفی گروه‌های مشمول از رشته شغل‌های اداری، مالی، آموزشی و فرهنگی نام برده می‌شود. سوال اینجاست که جذب این رشته شغل‌ها در شرایط حساس و بحرانی کنونی چه فوریتی دارد؟
نیروهای قرارداد کار معین ناراضی از تبعیض
این فعال صنفی پرستاری گفت: علاوه بر این یک ایراد شکلی هم بر این نوع جذب وارد است. گروه‌های پرستاری که در قالب قراردادهای کار معین در طی سالهای گذشته جذب شده‌اند همواره به تبعیض حاکم بر این نوع قراردادها معترض بوده و در پی تبدیل وضعیت استخدامی خود بوده‌اند.
او ادامه داد: از سویی دیگر آزمونی که قرار بود بصورت پیمانی برگزار شود، تبدیل به جذب نیروهای ذخیره و یا به اصطلاح کارنامه سبزهای آزمون استخدامی قبلی شد و زمان دقیقی برای برگزاری آزمون استخدام پیمانی بعدی اعلام نشده است. آزمونی که بنا به دستور رییس جمهور قرار است آن‌دسته از پرستارانی که قرارداد خدمت کار معین یا شرکتی هستند و در بخش کرونا در ماه‌های گذشته فعالیت داشته‌اند در آن دارای امتیاز و اولویت باشند.
حسین‌پور بیان کرد: به هر حال آنچه حائز اهمیت است، توجه به این نکته است که بدنه پرستاری با توجه به مشکلاتی که گفته شد و با توجه به تداوم بحران ، نیاز به ترمیم هر چه سریعتر دارد و دولت باید با شناخت و درک اولویت‌های موجود با ارائه مجوزهای لازم نسبت به استخدام حداکثری پرستاران اقدام کند. برای درک هر چه بهترِ اینکه در حال حاضر به چه تعداد نیروی پرستاری نیاز داریم باید به این نکته اشاره کرد که طبق توافقی از سال ۹۷ و برای جبران کمبودهای موجود سالیانه باید ۱۰ هزار پرستار استخدام شوند، عددی که به نظر می‌رسد با توجه به بحران کرونا باید افزایشی چند برابری داشته باشد تا کمی از مشکلات و چالش‌های پیچیده پرستاران در مقابله با بحران کاسته شود.
آنچه اهمیت دارد این است که در چنین شرایطی نیروهای شرکتی شانس بیشتری برای استخدام دارند و فرصت کمتری هم برای پرستاران ۸۹ روزه ایجاد شده تا شاید بتوانند شغل امن‌تری با حقوق و مزایا بیابند. باید دید وضعیت استخدام‌های نیروهای درانی در ایام کرونایی چه خواهد شد؟
